Fake News στην υπηρεσία γεωπολιτικών παιγνίων

και πώς κατασκευάζονται (στην Ελλάδα μέσω Ουάσιγκτον, Ν.Υ)

ΕΡΕΥΝΑ, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΜΕΡΟΣ  

Σύμφωνα με το λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, το ουσιαστικό είδηση –αυτό που παράλληλα  και  η διεθνώς δημοσιογραφική δεοντολογία προτάσσει- ορίζεται ως εξής: «o λόγος που γνωστοποιεί πρόσφατο γεγονός ή συμβάν, που πληροφορεί (ΕΔΩ).

Γνωστοποίηση ενός γεγονότος που πληροφορεί για ένα νέο συμβάν γεγονός, δήλωση, συνέντευξη,  που εξελίχθηκε  για πρώτη φορά, που συνέβη και έλαβε χώρα  σε συγκεκριμένο χώρο, τόπο, ώρα.

Επομένως η έννοια της  Είδησης, είναι σύμφυτη με τη δημοσιογραφική δεοντολογία, η οποία οφείλει να τηρείται απαρεγκλίτως, αν θέλουμε να μιλάμε για αληθινή, ανεξάρτητη και δεοντολογικώς ορθώς ουσιαστική  (επαγγελματική) Δημοσιογραφία.

Δημοσιογραφία ανεξάρτητη με την έννοια της ενημέρωσης και πληροφόρησης για ένα νέο συμβάν, ένα νέο υπαρκτό γεγονός. Όποιο γεγονός. Όποιοδήποτε συμβάν. Οποιαδήποτε δήλωση. Αξιωματούχου. Ή δημόσιου προσώπου.

Πόσω μάλλον όταν αυτή η δήλωση απηχεί τις θέσεις μιας χώρας έναντι μιας άλλης. Μικρής για μεγάλη  χώρα ή μεγάλης χώρας σε δύναμη (οικονομικό πολιτική) για μικρή χώρα, αντίστοιχα.  Παρακάτω θα πούμε περισσότερα επ αυτού και την σημασία που προσλαμβάνουν δηλώσεις εκατέρωθεν σε γεωπολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Γεωπολιτική ανάλυση χωρίς στρατιωτική προσέγγιση, και συσχετισμό δυνάμεων  δεν μπορεί να υπάρξει! 

Αρα, η όποια παρέκκλιση από αυτό τον ορισμό που διεθνώς προτάσσει η επαγγελματική ανεξάρτητη, και πέραν άλλων συμφερόντων, Δημοσιογραφία  βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον διεθνώς κοινώς αποδεκτό ορισμό της έννοιας  είδηση.

Κάθε άλλη «εφαρμογή»  έρχεται και συμπλέει με τον νεόκοπο –σήμερα- πλέον όρο των fake news / ψευδή είδηση / ψευδές γεγονός.  Δεν συνέβη ποτέ! Δεν έγινε!

Ψευδή νέα. Ψευδείς ειδήσεις. Fake news που σήμερα πια στην εποχή της υπέρ πληροφόρησης και του ελέγχου κάθε πληροφορίας από κάθε πηγή προέλευσης, έχουν τεθεί στην υπηρεσία διεθνών γεωπολιτικών συμφερόντων χωρών με δύναμη στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος. Σήμερα το πολυτιμότερο και ακριβότερο ίσως αγαθό στον κόσμο είναι η πληροφορία και η αξία της. Πόσω μάλλον όταν αυτή , η πληροφορία, λαμβάνει μορφή είδησης. Ακόμα βαρυτέρης ισχύος και δυναμικής που μπορεί να παράξει, οικονομικά, πολιτικά, διπλωματικά,  ενίοτε και στρατιωτικά αποτελέσματα, ειδικά όταν η ανθρωπότητα έχει δοκιμάσει τις αντοχές της αρκετές φορές μέσα στον 20 αιώνα, με ανελέητες σφαγές και αιμοδιψείς, αιμοβόρες καταστάσεις με δυο παγκόσμιους πολέμους και έναν τρίτο επί θύρες, είναι μια δήλωση ενός κρατικού αξιωματούχου και μάλιστα της μιας εκ των τεσσάρων υπέρ εθνικών υπέρ δυνάμεων(ΗΠΑ- Μόσχας, Κίνας, Ινδίας) στο σημερινό πολυπολικό υφιστάμενο γεωπολιτικό σύστημα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Fake News, των οποίων η αναπαραγωγή –δεδομένης της οικονομικοπολιτικής, κοινωνικής, υπαρξιακής και οντολογικής  κρίσης που αφενός έχει υποβληθεί  στο σύνολό του το συλλογικό Ελληνικό γίγνεσθαι υφίσταται εν γνώσει ή εν αγνοία του,  και ειδικώς η κρίση αξιοπιστίας που περνά ο κλάδος της δημοσιογραφίας, ειδικώς  στην Ελλάδα-  καθιστά πολύ εύκολη την διάχυση και εμπέδωση και χωρίς καμία ευθύνη, «αποδοχή» της «είδησης» – fake news. Με ό,τι συνεπάγεται αυτή η τακτική.

Τακτική που άλλοτε επιλέγεται – επιστρατεύεται συλλογικά συνειδητά από οργανωμένους φορείς (κομματικούς σχηματισμούς, κυβερνητικά επιτελεία, εταιρείες, διασυλλογικούς οργανισμούς κτλ) ή εσχάτως τα τελευταία χρόνια αυτή η τακτική επιλέγεται  και από  πρόσωπα( συνήθως δημοσιογράφους επαγγελματίες που τελούν υπό συγκεκριμένες οδηγίες και οργανωμένα συμφέροντα και αντί μισθού ) ή και από μεμονωμένα πρόσωπα δημοσιογράφους (ή μη) που ωστόσο όμως έχουν χάσει την ουσιαστική τους  επαγγελματική και προσωπική ανεξαρτησία και άρα αυτοδικαίως κατατάσσονται στην πολυπληθή τάξη των λεγομένων  αμφιλεγόμενων…

Εκείνων δηλ που ενώ διατηρούν την επαγγελματική ιδιότητα του δημοσιογράφου (ζουν δηλ από το επάγγελμα έχουν όλα τα τυπικά προσόντα -διαπιστεύσεις, ταυτότητες κτλ), ωστόσο, όταν η συνεχής και συστηματική χρήση ή και κατάχρηση πολλές φορές (αναπαραγωγή, αναδημοσίευση) πόσω μάλλον η δημιουργία fake news / ψευδών ειδήσεων δηλ, αφενός τους κατατάσσει σε αυτή την κατηγορία των λεγομένων «αμφιλεγόμενων», αφετέρου προσεγγίζοντας το όλο φαινόμενο που στην Ελλάδα καθίσταται πλέον ανεξέλεγκτο, φαίνεται σε προσωπικό επίπεδο να έχουν περιέλθει σε μια προσωπική περιδίνηση  με αποτέλεσμα να χάνεται η  έξωθεν επαγγελματική μαρτυρία και το πρόταγμα που είναι η εγκυρότητα. Το ηθικό προσόν δηλ που καθιστά έναν επαγγελματία ανεξάρτητο δημοσιογράφο!

Fake News που εν τέλει  αναπαράγεται  από την απρόσωπη μάζα και τους 100αδες ανώνυμους blogger…μέχρι να χαθούν τα (ηλεκτρονικά) ίχνη και να γίνει «είδηση»…

«Είδηση»  που διακινείται και καθοδηγείται βουλιμικά ανάλογα με τα προσωπικά ιδεολογικά και εθνικά  ένστικτα, αφενός-του δημιουργού, και εν συνεχεία του διακινητή- και αφετέρου αυτού που τελικά ταυτίζεται με  τα  κάθε είδους ιδιωτικά, ιδιοτελή, προσωποπαγή ιδεολογικό-πολιτικό-οικονομικά  συμφέροντα, του κάθε ενός προσωπικά που επιχειρεί να συνδιαμορφώνει άποψη (opinion leaders)… έστω και αν αυτή η «άποψη» όταν δεν έχει περάσει από την  βάσανο της έρευνας -διασταύρωσης, αποτελεί το τέλειο προϊόν  προπαγάνδας!

Άρα ο Πολίτης ωθείται εσκεμμένα σε επικίνδυνους ατραπούς όταν ασπάζεται αβασάνιστα και χωρίς την προαπαιτούμενη -επιβεβλημένη πλέον- έρευνα και βασική θεμελιακή διασταύρωση και τεκμηρίωση της πληροφορίας που διαχέεται στο διαδίκτυο από μη ελεγμένες και μη έγκυρες πηγές. Το πρόβλημα τίθεται, όταν ο πολίτης βρίσκεται (υποτίθεται) μπροστά σε ελεγμένες και έγκυρες «πηγές», όπως αυτή που εν συνεχεία θα αναλύσουμε διεισδυτικά και αναλυτικά με συγκεκριμένο παράδειγμα.

Επομένως αυτή η άποψη και εν συνεχεία βούληση που θα εκφρασθεί με καποιο τρόπο στο δημοσίο διάλογο ή εν εσχάτη περιπτώσει στην  επιλογή/ εκλογή προσώπου ή κόμματος, θα βασίζεται εν πολλοίς σε θολή και νοθευμένη πολιτική κρίση*

Άποψη που εν τέλει διαμορφώνεται, όχι όμως σύμφωνα με τα πραγματικά δεδομένα μιας πραγματικής  είδησης, ενός πραγματικού γεγονότος, μιας πραγματικής δήλωσης καμία φορά και «συνέντευξης» που κάθε άλλο παρά συνέντευξη είναι… αφού πολλές φορές συναντάται το φαινόμενο στην Ελλάδα ειδικότερα να παίρνουν ένα δημόσιο κείμενο, μια ομιλία ενός κρατικού αξιωματούχου, ενός επιχειρηματία κτλ, και να την μετατρέπουν σε συνέντευξη. Το φαινόμενο όχι τυχαία αφορά στο σύνολο του πάντα (ή σχεδόν πάντα) αμερικανική αντικείμενο (ως πηγή αναφοράς).

Οπότε και αυτή η τακτική, με την αυστηρά κοινώς  και παγκοσίμως αποδεκτό ορισμό περί του τι είναι είδηση, μοιραία ανάγεται  στην κατηγορία των fake news.

Fake news  που σε αντιδιαστολή με την πραγματικότητα του ορισμού περί είδησης που (αυτή η είδηση) προσδιορίζεται  αναλόγως με τον τρόπο που ανεδείχθει και αναπαράχθηκε υπό τους σαφείς διεθνείς  κανονισμούς,  επαγγελματική δεοντολογία,  όρους και τις προϋποθέσεις που υπαγορεύονται από  τον παγκοσμίως  παραδεκτό/ αποδεκτό  όρο, ορισμό περί ΕΙΔΗΣΗΣ.

Τελικά, κάθε άλλη πρακτική και εφαρμογή  έρχεται και ταυτίζεται σύμφωνα με αυτά που θέλει να ακούσει ο κάθε αποδέκτης και διακινητής της ψευδούς πληροφορίας / είδησης / δήλωσης/συνέντευξης κτλ

«Ταυτίζεται» δηλ ο κάθε αποδέκτης αυτής της ψευδούς κατάστασης και συμβάλλει  με την διάχυση, διάδοση και χωρίς  διασταύρωση, αναπαραγωγή της δια της  συνεχούς αναδημοσίευσης,  της ψευδούς πλέον ειδήσης (fake news) με αποτέλεσμα την συνεχή  παραπληροφόρηση.

Παραπληροφόρηση που όταν γίνεται συνειδητά πλέον λαμβάνει μορφή (προ)σχεδιασμένης προπαγάνδας.   Προπαγάνδα που παρασύρει μεμονωμένα σε προσωπικό επίπεδο τόσο τους αναγνώστες, όσο και  συλλογικά την  κοινή γνώμη σε επικίνδυνους ατραπούς  με τελικό στόχο την απομείωση και διαστρέβλωση  αφενός της αλήθειας και αφετέρου την διαβολή ή και μεταστροφή της  καθαρής διασυλλογικής κοινής πολιτικής συνείδησης.

Διασυλλογική κοινή συνείδηση που εμποτισμένη από την  συνεχή παραπληροφόρηση και διασπορά των fake news, πετυχαίνουν τον στόχο  της γενεσιουργού αιτία της.

Δηλ:  την  διατήρηση στην εξουσία αν πρόκειται για συστημικά πολιτικά(κομματικά) σχήματα ή  την κατάληψη της εξουσίας, αν πρόκειται για πολιτικούς σχηματισμούς που βρίσκονται στις παρυφές του πολιτικού παγκοσμιοποιημένου συστημικού συστήματος διακυβέρνησης ή εν τέλει,  στην διατήρηση στην  «πρώτη γραμμή» της «μάχιμης δημοσιογραφίας», αν πρόκειται για πρόσωπο που είτε εφευρίσκει και κατασκευάζει  τέτοιες ψευδείς ειδήσεις όπως αυτή ή είδηση / fake news δήλωση αμερικανού αξιωματούχου που στην συνέχεια  θα αποκαλύψουμε με στοιχεία και εν συνεχεία θα  παρουσιάσουμε και θα αναλύσουμε διεξοδικά  σε αυτή την έρευνα.

Και μέσα από αυτή την διαδικασία «προβολής» σε πρώτο επίπεδο της είδησης / fake news και σε δεύτερο επίπεδο αυτό της αναπαραγωγής και  πολλαπλής συνεχούς αναδημοσίευσης της ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία απολύτως διασταύρωση, ο μοναδικός πρόσκαιρα  «κερδισμένος» είναι αυτός ο «παράγων» που συνέντελεσε σε όλο αυτό το τεχνητά και ψεύτικο «οικοδόμημα» μιας εκ των πολλών τέτοιων ψεύτικων ειδήσεων/ πληροφορίας / δήλωσης/, όπως αυτό που παρατίθεται πιο κάτω…

Παράδειγμα  με υπαρκτό και τρανταχτό παρασκήνιο μιας τέτοιας «είδησης» που η  διασταύρωση και η ενδελεχής δημοσιογραφική έρευνα εν τέλει κατέδειξε  ως  fake news.  Παράδειγμα προς αποφυγή.

Η άλλη προφανής και κατάδηλη παράμετρος αυτής της βιομηχανίας fake news, ενίοτε και του ιδίου του, κατασκευαστή,  δημιουργού και ιθύνοντα νου,  είναι το γεγονός ότι όταν όλες αυτές οι αναφορές των ψευδών ειδήσεων = fake news φέρουν υπογραφή υπαρκτού προσώπου τότε   αναδεικνύουν και καθιστούν συγκυριακά αλλά πρόσκαιρα  αυτό (το πρόσωπο) ως  «έγκυρο» και «έγκυρη πηγή»… ειδικά αν στην ανάδειξη και καθιέρωση του συγκεκριμένου προσώπου έχει συμβάλει με όλα τα δυνατά μέσα {θεμιτά ή και αθέμιτα – συνειδητά ή ασυνείδητα- το όλον απολύτως ελεγχόμενο «σύστημα», όπου ως σύστημα νοείται κάθε δράση που συνδέεται και έχει την βάση του αφενός  στο αλληλοεξαρτώμενο Ελληνικό(Γερμανοκρατούμενο) αλλά και διεθνές  διατραπεζικό σύστημα, και αφετέρου συνδέεται και αλληλοδιαπλέκεται με  τα επίσης  απολύτως ελεγχόμενα και αλληλοδιαπλεκόμενα  ΜΜΕ, ειδικά στην Ελλάδα, αλλά και όχι μόνον}.

Πρόσωπο  με το οποίο εν προκειμένω το συγκεκριμένο άτομο που φέρει αυτή την επαγγελματική δημοσιογραφική ιδιότητα (και κάθε παρόμοιο τέτοιο πρόσωπο) έχει είτε  υπερπροβληθεί, σε βαθμό υπερβολικό συνεργεία και μεγάλου συστημικού ΜΜΕ  αφενός, είτε  από το ίδιο το σύστημα έχει υπερπροβληθεί ως τέτοιο, δηλ ως έγκυρο, αφενός και αφετέρου εξ ιδίων και δολίως  κινούμενο, το αυτό πρόσωπο, αυτό δηλ  που κατασκευάζει, δημιουργεί και διακινεί ψευδείς ειδήσεις / fake news, ενστικτωδώς αποζητά  την αυτοσυντήρηση του, στην πιάτσα της αγοράς εργασίας, επομένως επιζητά την επιμήκυνση της επαγγελματικής του συνέχειας, άρα και την οικονομική του επιβίωση, αφού με το ψευδές προφίλ του έγκυρου δημοσιογράφου που έχει δημιουργήσει συστηματικώς με την αυτή τακτική, αυτομάτως δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις και υπό προϋποθέσεις αυτό το ψευδές προφίλ να «κεφαλαιοποιηθεί» και να αποδώσει επικερδή προσωπικά  «οικονομικά αποτελέσματα», άρα προτάσεις για συνεργασίες με ΜΜΕ,  που αυτομάτως  συνεπάγονται επιπλέον αμοιβές,  και ουτω καθ’ εξής.

Επί πλέον συνεχίζοντας το «ταξίδι» μας σε αυτό το ψυχολικό  προφίλ του κάθε ενός τέτοιου προσώπου, που κατασκευάζει / δημιουργεί ψευδείς ειδήσεις και απομένως fake news,  και όχι απαραιτήτως του συγκεκριμένου προσώπου / δημοσιογράφου,  που θα παρουσιαστεί παρακάτω, το αποτέλεσμα της πρακτικής της κατασκευής μιας ψευδούς «ειδήσεως», μιας ψευδούς δηλώσεως,  χωρίς ωστόσο να αποκλείεται και αυτό το συγκεκριμένο Πρόσωπο που θα εξετάσουμε και θα αναλύσουμε, το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης τακτικής (αυτής δηλ της τακτικής της κατασκευής μια ψευδούς ειδήσεως, μιας ψευδούς ανύπαρκτους δηλώσεως, κτλ)  από όλα αυτά που προσιδιάζουν και ταιριάζουν σε αυτό το συγκεκριμένο ψυχολογικό προφίλ αυτών των προσώπων / ατόμων.

Άτομα / πρόσωπα που κατασκευάζουν και δημιουργούν ψευδείς ειδήσεις / fake news δηλ, πολλές φορές δυστυχώς  αυτοαναγορεύονται και αυτοανακηρύσσονται ενίοτε δε, το αυτό πρόσωπο,  και σε «κίνσορα» της ενημέρωσης.

Φαινόμενο επίσης άκρως επικίνδυνο, για την λειτουργία των θεσμών των εξουσιών και των θεσμών ειδικά όταν αυτό-το Πρόσωπο- στις πλείστες των περιπτώσεων, ενεδύεται αφενός  τον μανδύα του «πατριωτισμού» και αφετέρου του «έγκυρου»..δημοσιογράφου… και φυσικά κατά κόρον ισχύει και το αντίστροφο ιδεολογικοπολιτικά, όπως η περίπτωση  πολύ γνωστού συγκεκριμέμου με διαγεγνωσμένο και προβεβλημένο -και από τον ίδιο- ως  αριστερό δημοσιογράφο…εσχάτως και εκδότη περιοδικών και εφημερίδας με βαρύτητα στην αποκαλυπτικη΄δημοσιογραφία βασισμένη σε ντοκουμέντα που αρέσκεται σε «αποκαλύψεις» επί αποκαλύψεων. «Αποκαλύψεις»  που εν τέλει σχεδόν στο σύνολο τους, εδώ και μια 20ετια όπως έχει αποδειχθεί, όλο αυτό το υλικό είτε εντάσσεται σε στρατευμένη καθοδηγούμενη και από επιχειρηματική fake news, αλλά και κατασκευή μυθιστορημάτων που όταν βρίσκονται ενώπιον της δικαιοσύνης καταρρέουν ως χάρτινος πύργος…

Δημοσιογραφία με   ιδιοπροσωπεία και συμφέροντα προσωποπαγή.  δημοσιογραφία που αρέσκεται  σε στοχοποίηση προσώπων, εταιριών, θεσμών κτλ, με την  χρήση ψευδών ειδήσεων και πληροφοριών και  και που εν τέλει δεν μοιάζει με τίποτα περισσότερο και τίποτα ολιγότερο από προ πληρωμένα  στοχευμένα συμβόλαια(ηθικού, πολιτικού, επιχειρηματικού ή ακόμα και φυσικού) θανάτου κάποιου υποκειμένου σε αυτόν τον αδέκαστο  αυτόκλητο «κριτή και εισαγγελέα» ταυτόχρονα, δημοσιογράφο…

Δημοσιογράφο, αριστερό  που γεννήθηκε και ανδρώθηκε επι παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ  στο ΠΑΣΟΚ(με κρατικές επιχορηγήσεις, εκπομπές στην ΕΡΤκτλ)  ως «παιδί του σωλήνα» αλλά μετετάχθη στο Νέο ΠΑΣΟΚ(λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) στις περισσότερες των περιπτώσεων ως έχει αποδειχθεί με συγεκριμένη στοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων του κόμματος -εταιρεία στην  οποία και από την οποία ελέγχεται και καθοδηγείται…

Στην αντίπερα όχθη, σε εκείνη που έχει ενδυθεί τον μανδύα του πατριωτισμού μέσω δημοσιογραφίας και fake news…

Αυτό είναι το παράδειγμα -προς αποφυγή- του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου το οποίο θα δούμε, αναλυτικά, πάνω σε συγκεκριμένο πρόσφατο παράδειγμα που θα δούμε και θα αναλύσουμε step by step.  Θα δούμε ένα από τα πολλά fake news που κατασκευάζονται στο όνομα του Πατριωτισμού.

“Πατριωτισμού” που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από πατριδοκαπηλία  κατ επάγγελμα και κατά συρροή ενδεχομένως δε και με δόλο που υποκινείται, από  άλλα και πάντως, όχι εθνικά συμφέροντα…

“Πατριωτισμός” που εφόσον στο βάθος του τούνελ αυτής της πολυδαίδαλης ψυχολογικής διακύμανσης και προσωπικής πορείας του κάθε ενός τέτοιου προσώπου/ ατόμου, υπάρχει η οσμή του χρήματος, δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε ολιγότερο από έναν στυγνό,- με ό,τι κοινωνικές και πολιτικές  συνέπειες παράγει αυτό το φαινόμενο ειδικώς όταν συμβαίνει κατά σύστημα, κατά συρροή και κυριολεκτικώς κατ επάγγελμα- επαγγελματία πατριδοκάπηλο!

Πρόσωπα, τέτοια  που όταν  αλληλοδιαπλέκονται στα γρανάζια της κάθε μορφής εξουσίας  -τελικά-  εσκεμμένα, και που συστηματικά, κατασκευάζουν, δημιουργούν, ή και στήνουν τέτοιες βιομηχανίες παραγωγής fake news, όπως αυτό το παράδειγμα που θα αποκαλύψουμε και θα ψηλαφίσουμε αναλυτικά και διεξοδικά σε βαθμό επιστημονικής προσέγγισης και αναψηλάφισης της συγκεκριμένης ανύπαρκτης «δήλωσης», υποτίθεται ανώτατου αξιωματούχου του State Department, αφού θα δούμε την πηγή και την αληθινή πραγματική και ιστορική διαδρομή και προέλευσή της… αλλά και πώς μια απλή μικρή ούτε 100 λέξεων παράγραφος από δημόσιο ( official public record) κείμενο βαφτίστηκε ως «αποκλειστική δήλωση».

Αυτά τα πρόσωπα λοιπόν δυστυχώς, είναι που εν τέλει, με βάση τα προσωπικά  / προσωποπαγη ιδιοτελή κίνητρα τους είναι που    αναδεικνύουν ή εφευρίσκουν  συγκεκριμένες τέτοιες  «ειδήσεις» = fake news, για αυτό και  τείνουν σε ορισμένες των περιπτώσεων να διαδραματίζουν, πάντα παρασκηνιακά -γιατί δεν αντέχουν πολύ στο φως της αλήθειας και της κριτικής –  και μείζονα πολιτικό ρόλο…

Ρόλο και αποτέλεσμα που, όπως θα δούμε που πιθανώς να αποτελεί, συνέχεια και συνάφεια  και άλλων παραγόντων, πέραν του προσωποπαγούς αυτοτελούς, ιδιοτελούς,  μικρού και πρόσκαιρου φαινομενικά προσωπικού συμφέροντος…

Τα άτομα/ Πρόσωπα  αυτά γίνονται επικίνδυνα, όταν αυτή τους την ικανότητα, την διαβολή δηλ της αλήθειας και την συστηματική διαστρέβλωση της αλήθειας, σε βαθμό προπαγάνδας,  αφενός   την   τροφοδοτεί πρωτίστως το δικό τους αυτοτελές ψυχοσύστημα και η αυτοσυντήρηση, διατήρηση σε αυτό το status που περιγράψαμε και αναλύσαμε συνοπτικά με τα κίνητρα  που παρουσιάσαμε, και δευτερευόντως γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα. όταν τα πρόσωπα αυτά, είτε αυτό-  εντάσσονται συνειδητά στην υπηρεσία κάποιου οργανωμένου και εν προκειμένω κυβερνητικού / κρατικού φορέα μιας μικρής ή πολύ περισσότερο μιας μεγάλης υπέρ δύναμης όπως επί παραδείγματι είναι οι ΗΠΑ.

ΗΠΑ, οι οποίες τι κάνουν ακριβώς με την χρήση τέτοιων προσώπων / ατόμων. Προβάλλει μια ψεύτικη εικονική πραγματικότητα ως αληθινή  εικόνα, μέσω μιας ψευδούς δηλώσεως,  και αποκρύπτει την πραγματική αλήθεια.  Εν προκειμένω στο παράδειγμα που θα αναλύσουμε προβάλλεται η εικόνα των ΗΠΑ που σταθερά στέκονται στο πλευρό της Ελλάδος ή αντίστοιχα της Κύπρου, ως παραδοσιακά σύμμαχος χώρα εντός ή εκτός ΝΑΤΟ, αλλά που στην πραγματικότητα η υπέρ δύναμη, δηλ οι ΗΠΑ,  δεν κάνει τίποτε άλλο από αυτό που εκ του αποτελέσματος συνάγεται, δοθέντων και των διεθνών και γεωπολιτικών και οικονομικό πολιτικών  συμφερόντων της  που θέτει κατ αρχήν  ως βάση και κίνητρο. Τι κάνει δηλ και πώς εξυπηρετείται με τέτοιες πρακτικές που βρίσκονται στο πλαίσιο ενός -μικρής εμβέλειας-, υβριδικού -γεωπολιτικών διαστάσεων-, διπλωματικού αέναου  πολέμου;

Αφενός, συντηρεί την τεχνητά ένταση που παράγει η μια από τις δυο πλευρές και εν προκειμένω η Τουρκία, άρα τέτοιες ανύπαρκτες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων, όπως αυτή που διεξοδικά θα δούμε και θα αναλύσουμε, εμφανίζουν την υπέρ δύναμη ως σταθερή συμμαχική χώρα, της Ελλάδος ή της Κύπρου,  ασχέτως αν στο παρασκήνιο ή και στο προσκήνιο το πολιτικό οικονομικό και εν πολλοίς  διπλωματικό αποτέλεσμα που παράγεται βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την πραγματικότητα.

Επομένως  η κατασκευή ενίοτε  και συντήρηση-αναπαραγωγή  τέτοιων ψευδών ανύπαρκτων δηλώσεων, και μάλιστα αυτόκλητως, από πρόσωπα που περιγράψαμε και αναλύσαμε τα ιδιοτελή προσωποπαγή κίνητρα και διαδρομή  τους  ακόμα και με το «μικρό ψυχολογικό προφίλ» ψυχοδιάγραμμα τους που ακολουθήσαμε, – αυτές οι ψευδείς ειδήσεις / fake news-  αν δεν είναι προϊόν σχεδίου, που στις πλείστες των περιπτώσεων βασίζονται σε οργανωμένο σχέδιο παραπληροφόρησης με πηγή τους αφανή ή και εμφανή  γνωστά  κυβερνητικά  κέντρα (π.χ μυστικές υπηρεσίες κτλ), και  με προφανείς διπλωματικούς και γεωπολιτικούς στόχους, όχι απλώς η συντήρηση τους  υποβοηθά στην διατήρηση του ψυχροπολεμικού  κλίματος αυτού,  με ό,τι συνεπάγεται αυτή η διατήρηση του κλίματος αυτού (αγορά όπλων, οπλικά συστήματα κτλ και από τις δυο πλευρές) αλλά την ίδια στιγμή αυτή η ίδια υπέρ Δύναμη, οι ΗΠΑ δηλ, στην πραγματικότητα τηρεί αναλογικά και ισοσταθμικά διπλωματικά και στρατιωτικά, ενίοτε και οικονομικά,  τηρουμένων των αναλογιών και ισορροπιών στην ευρύτερη και μείζονα περιοχή αφενός του Αιγαίου και αφετέρου της Νέας Μέσης Ανατολής που βρίσκεται εν εξελίξει ήδη στο νέο της σχηματισμό, με νέα κράτη, νέα σύνορα κτλ,  ήδη  από τα  τέλη  του 2001 και ειδικώς από το 2006,  διατηρεί  ίσες αποστάσεις και από τις δυο πλευρές , Ελλάδος – Τουρκίας , Κύπρου – Τουρκίας.

Βλέπουμε δηλ ότι όλο αυτό το «οικοδόμημα», ενός πέρα για πέρα αληθινού υπαρκτού παραδείγματος που εν συνεχεία θα δούμε εν τη γενέσει του, αυτό δηλ της  κατασκευής και δημιουργίας,  μιας  ψευδούς δηλώσεως που εν συνεχεία λαμβάνει την μορφή «είδησης»  που στην συνέχεια θα μετεξελιχθεί, μέσω ενός μηχανισμού που θα παρουσιάσουμε, σε βιομηχανία, κατασκευής και δημιουργίας  ψευδών ειδήσεων επί ανύπαρκτης δηλώσης.

Είδαμε δηλ πως αυτό το σαθρό οικοδόμημα μιας ανύπαρκτης δήλωσης ανώτατου αμερικανού κρατικού αξιωματούχου, όπως αυτή που εν συνεχεία θα δούμε διεξοδικά,  πόσο επικίνδυνο γίνεται και πόσο καθόλου -μα καθόλου- αθώο δεν είναι… τουναντίον.

Ενδεχομένως,  όμως όπως έχει αποδειχτεί, στην πράξη με 10αδες παραδείγματα, όπως αυτό που παραθέτουμε παρακάτω, τέτοιων media φορέων, που είτε κατασκευάζουν ψευδείς ειδήσεις  ή πολύ περισσότερο  προσώπων που δημιουργούν τέτοια φαινόμενα με ψευδείς ειδήσεις / fake news… Πώς ακριβώς συμβάλλουν στην  παράμορφωση της αληθινής εικόνας.

Ψευδείς ειδήσεις και fake news  που παράγονται και σε χρόνο dt αναπαράγονται από το ίδιο το σύστημα, και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων από  όχι και τόσο καθαρά… συμφέροντα. Το αντίθετο θα λέγαμε με   αφετερία  μάλλον πολύ  θολών, και σκοτεινών  ιδιοτελώς κινήτρων, αφενός, και αφετέρου λόγω   και πολύ  ισχυρών οικονομικών, πολιτικών, διπλωματικών ενίοτε και  παγκόσμιων  γεωπολιτικών πολιτικών  συμφερόντων.

Συμφέροντα που αλληλοδιαπλέκονται μέσα από  όχι και τόσο  διαφανών διεργασιών…

Διεργασίες που  τείνουν να επανακαθορίζουν ή και ανακατευθύνουν όχι μόνον πρόσωπα, κυβερνήσεις ή και Λαούς, και εν προκειμένω συνειδητούς Πολίτες που είτε εξαπατήθηκαν, από τον  «έγκυρο» δημοσιογράφο, που ευκαίρως ακαίρως πατά υφέρποντας  στο άρμα του «πατριωτισμού», είτε ειδικώς δε όταν μέσα από αυτό το «φαινόμενο» της διάδοσης ψευδών ειδήσεων, και  που στην τελική  ανάλυση και αποδόμηση του δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια συγκεκαλυμένη υβριδικής μορφής  προπαγάνδα!  Προπαγάνδα με συγκεκριμένα κίνητρα. Πολύ συγκεκριμένες γεωπολιτικές προτεραιότητες. Ακόμα πιο συγκεκριμένες γεωπολιτικής φύσεως στρατηγικής και οικονομικής φύσεως συμμαχίες. Ενίοτε  πρόσκαιρες και συγκυριακές ή άλλοτε βασισμένες σε  τακτικές μικρό υβριδικής  γεωπολιτικής στρατηγικής που υπαγορεύεται από πάρα πολύ συγκεκριμένα οικονομικό-πολιτικά συμφέροντα. Άλλοστε δίκαιο μπορει να παράγει μόνον η ισχύς και  χρήση ή και κατάχρηση του ισχυρού! Αυτή είναι η μόνη αλήθεια στην γεωπολιτικη ιστορία εθνών και λαών. Επομένως όλα τα άλλα περί διεθνούς δικαίου είναι μόνο για καιρούς ειρήνης…Καιρούς που στις πλείστες των περιπτώσεων πάντα στην  ιστορία του ανθρωπίνου γένους ακόμα και αιώνες πριν προετοιμάζαν πολέμους… Πολέμους που είχαν ως βάση και θεμελιώδες κίνητρο στο κύτταρο τους και στο DNA τους,  όλο αυτό το σαθρό οικοδόμημα της ψευδούς ειδήσεως, που καταλήγει σε παραπληροφόρηση και εν συνεχεία όταν αυτό υπαγορεύεται από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όταν δηλ συμβαίνει κατά σύστημα κατ επάγγελμα και κατά συρροή, τότε μιλάμε για οργανωμένη και καλοσχεδιασμένη προπαγάνδα υπέρ μιας συγκεκριμένης άποψης ή  πολύ περισσότερο στην διατήρηση μιας εικονικής ψευδούς πραγματικότητας.    Σήμερα όλο αυτό  το οικοδόμημα της ψευδούς  ειδήσεως  που ξεκίνησε από μια ψευδή ανύπακρτη δήλωση,  ξεκινά όχι τυχαία αλλά βασισμένα σε σχέδιο,  και στα πανεπιστήμια ή τα κέντρα ερευνητικής δημοσιογραφίας το συναντάμε  με τον επιστημονικό όρο ως fake news.   Προπαγάνδα  υπέρ της φαινομενικά και με κριτική διάθεση προσέγγισης μιας «Α» αλλά ταυτόχρονα  ψευδούς και εικονικής   κατάστασης…

Μια εντελώς  ψευδής κατάσταση διάχυσης μιας ψευδούς  και ανύπαρκτης  δήλωσης, που ποτέ δεν έγινε στον δημοσιογράφο, ο οποίος  την παρουσιάσε ως αληθινή  την  δημοσιοποίησε ως τέτοια(δηλ αληθινή) και εν συνεχεία γίνεται «είδηση», από έναν  «μηχανισμό» αυτόματης αναπαραγωγής και αναδημοσιεύσεων, ακριβώς γιατί όλος αυτός ο «ασυνείδητος μηχανισμός» εξαπατήθηκε από τον γνωστό και «έγκυρο»-ως τέτοιο αυτοπροβάλλει τον εαυτό του συνήθως ο κάθε ένας ιθύνων νους, δημιουργός και κατασκευαστής τέτοιων  ψευδών ειδήσεων,- δημοσιογράφος!

Ειδικώς δε αν  αυτή «εγκυρότητα» σιωπηρώς φαινομενικά εμφανίζεται να  έχει την συνδρομή  ισχυρών κέντρων… δια της σιωπηρής αποδοχής μιας ανύπαρκτης δήλωσης που ποτέ δεν έγινε ούτε στον χρόνο που παρουσιάστηκε! Ούτε κάποια άλλη συγκεκριμένη φορά στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο!

Αντιθέτως, όπως θα διαπιστώσει έκπληκτη η ερευνητική ομάδα μας, η «δήλωση» αυτή που παρουσιάστηκε, από τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο, στις ΗΠΑ στις 13 Νοεμβρίου 2018, γνωστό   και μόνιμο ανταποκριτή αρκετών γνωστών ελληνικών ΜΜΕ, και μάλιστα ως δήλωση «αποκλειστική» και μόνον(sic) στον εν λόγω δημοσιογράφο, όχι μόνον ποτέ δεν έγινε, αλλά το συγκεκριμένο απόσπασμα που προβλήθηκε, προωθήθηκε, και διαχύθηκε ως «αποκλειστική δήλωση», με την επιβεβαίωση – επισφράγιση, μάλιστα  του κρατικού πρακτορείου(ΑΠΕ-ΜΠΕ), δεν είναι παρά μια πάγια τοποθέτηση των ΗΠΑ, που αντλεί την ρίζα της από τις αρχές της 10ετιας του 2000,   επί του συγκεκριμένου εθνικού ζητήματος.

Δήλωση, όπως θα διαπιστώσετε που ανασύρετε κάθε φορά που έρχεται στην επιφάνεια και την επικαιρότητα, το συγκεκριμένο ζήτημα. Ζήτημα που είτε εν προκειμένω αφορά την Ελλάδα, είτε πολύ περισσότερο την Κύπρο. Η ανάλυση του παραδείγματος που ακολουθεί θα σας δώσει τα απαραίτητα στοιχεία και για να διασταυρώσετε αλλά και για να συνεχίσετε μόνοι σας την έρευνα, σε χρονικό βάθος,  επί του συγκεκριμένου ζητήματος ή έστω την προσωπική σας έρευνα επί άλλων δηλώσεων που έχουν παρουσιαστεί είτε ως αποκλειστικές -και μάλιστα τυχαία (;) μόνον στον εν λόγω δημοσιογράφο-  είτε απλώς ως «νέες δηλώσεις»…

Ένα σαθρό οικοδόμημα, που χτίζεται step by step -χρόνια τώρα – στην υπηρεσία των γεωπολιτικών συμφερόντων μιας υπέρ Δύναμης, είτε αυτοκλήτως από τον δημοσιογράφο, είτε (ακόμα χειρότερα αν ήθελε αποδειχτεί στο απώτατο μέλλον, αν αυτός αποδειχθεί, όπως έχει συμβεί για αρκετούς όταν ανοίγουν αρχεία χωρών όπως οι ΗΠΑ) ότι τελεί υπό τις οδηγίες κάποιου «αόρατου κέντρου» και κάποιας μυστικής ή εμφανούς-αφανούς κρατικής υπηρεσίας…

Μια καταφανώς και ολοσχερώς  ψευδής κατάσταση που, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον ορισμό, την θεμελιώδη βάση  αφενός της δημοσιογραφίας, που είναι η ανάδειξη και η αποκάλυψη της αλήθειας (για το όποιο γεγονός που συνέβη ή μπορεί να συμβεί)  και αφετέρου σε πλήρη αντίφαση και αντίθεση  με τον διεθνώς κοινώς αποδκετό όρο περί του τι είναι  είδηση.

Μια ψευδής είδηση που όμως   διαχέεται διαρκώς δηλητηριάζοτας την ουσία της αλήθειας με αρκετές δόσεις συστηματικής, κατ επάγγελμα(αφού ο εν λόγω δημοσιογράφος κερδοσκοπεί και μεγαλώνει έτσι την κατ εφημισμό φήμη του ως ο μόνος έγκυρος και με πηγές…αόρατους ανώτατους κρατικούς αξιωματούχους…) παραπληροφόρησης,  αλλά που στην πραγματικότητα, όπως  αποδεικνύεται με στοιχεία και μέσα από  μια  ουσιαστική, εξονυχιστική  και ενδελεχή μελέτη του φαινομένου,  λειτουργεί  αποτρεπτικά στην αποκάλυψη της αλήθειας των πραγματικών γεγονότων.

Επομένως η συστηματική παραπληροφόρηση, που ως ένα βαθμό λειτουργεί και με την μορφή προπαγάνδας υπέρ των στρατηγικών συμφερόντων  μιας χώρας, και μάλιστα υπέρ δύναμης, έναντι μιας άλλης, και εν προκειμένω μικρής χώρας όπως η Ελλάδα ή Κύπρος αντίστοιχα, δρά καταλυτικά στις σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών σαφώς και καταφανώς υπέρ της μεγάλης υπέρ δύναμης, αφού στην κοινή γνώμη της μικρής χώρας, πιθανές τέτοιες δηλώσεις που εμφανίζονται συχνά πυκνά ως θέσεις «υποστηρικτικές» υπέρ μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα ή Κύπρος αντίστοιχα, να λειτουργούν αντιστρόφως ανάλογα και αντίστροφα, από το εμφανώς ως επιδιωκόμενο και προσδοκόμενο αποτέλεσμα, που εμφανίζει η ψευδής είδηση, και εν προκειμένω,   μια δήλωση που ποτέ δεν έγινε, στην συγκεκριμένη στιγμή που υπέρ προβλήθηκε,  και μάλιστα υπέρ της Ελλάδος ή της Κύπρου την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, γιατί αν αυτί συνέβαινε ως πραγματικό γεγονός, δηλ η δήλωση είχε γίνει στην πραγματικότητα, η βαρύτητα της θα ήταν διαφορετική καθώς στην πραγματική διπλωματία θα προσέθετε στο ημερολόγιο και το χρονικό των σχέσεων των δυο χωρών, θα ενίσχυε έτι περαιτέρω,  την θέση της μικρής χώρας,  αλλά αυτό δεν συνέβη. Το αντίθετο μάλιστα.

Μια πλασματική δήλωση ανώτατου αμερικανού αξιωματούχου, που ποτέ δεν δόθηκε, εκείνη την χρονική στιγμή, μάλλον λειτουργεί αναπότρεπτα ενάντια στα εθνικά συμφέροντα της μικρής χώρας αφού την εμφανίζει να υποστηρίζεται από την υπέρ δύναμη(δυστυχώς πολλαπλώς και επί πλασματικών εικονικών δηλώσεων που ποτέ δεν έγιναν) δημιουργώντας κλίμα εφησυχασμού στην μικρή χώρα και εν προκειμένω στην Ελλάδα, κλίμα τεχνητής υποστήριξης που σε μια πραγματική έκτακτη κατάσταση, π.χ. όπως η αρπαγή των δυο  Ελλήνων αξιωματικών τον Μάρτιο του 2018, η υπέρ δύναμη, που συστηματικά εμφανίζεται ως υποστηρικτής της Ελλάδος, ενώ εμφανιζόταν πάλι από τον ίδιο δημοσιογράφο ως λειτουργούσα υπέρ της Ελλάδος, στην πραγματικότητα όμως όπως τα αληθή και πραγματικά γεγονότα(που ως σήμερα, Δεκέμβριος 2018, είναι γνωστά), ουδέν ουσιώδες φαίνεται να  έπραξε για τον τερματισμό αυτής της κατάστασης αιχμαλωσίας των δυο Ελλήνων στρατιωτών, πέραν των ακίνδυνων και άνευ, πολιτικού ή διπλωματικού  κόστους  δηλώσεων, είτε του Αμερικανού  Πρέσβη στην Αθήνα Τζ. Πάιατ ή  και  αξιωματούχων του State Department.

Επομένως, για να επιστρέψουμε στο αντικείμενο της έρευνας – μελέτης μας, επί μιας ανύπαρκτης δηλώσεως που ποτέ δεν έγινε εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή -13 Νοεμβρίου 2018-(όπως και πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν του ιδίου δημοσιογράφου) «δήλωση» που προβλήθηκε ως «νέα είδηση» και που προβλήθηκε και διαχύθηκε στο ελληνικό διαδίκτυο, περίπου ως υποστηρικτική υπέρ της Ελλάδος (αντίστοιχα το ίδιο έχει συμβεί κατά κόρρον και για την Κύπρο) και  που στο σύνολο της το απόσπασμα της δήλωσης του αξιωματούχου  που παρουσιάζεται   ως νέα  αποκλειστική δήλωση προς τον δημοσιογράφο, δεν αποτελεί κάτι εντελώς νέο(ως γεγονός) αλλά που  έχει αποδοθεί  αποσπασματικά με  μια παράγραφο που έχει αντληθεί, από τον δημόσιο λόγο ή πολύ περισσότερο τις πάγιες θέσεις της υπέρ Δύναμης έναντι της εταιρικής στρατηγικής σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών(Ελλάδος – ΗΠΑ ή Κύπρου- ΗΠΑ),  δηλ μια ακόμα πλασματική εικόνα και πλασματική κατάσταση, που εν τέλει μόνο υπερ των εθνικών μας συμφερόντων δεν μπορεί να λειτουργεί μια τέτοια ψευδής κατάσταση. Το γιατί και το  πως αναλύσαμε συνοπτικά, προηγούμενα, σε ό,τι αφορά την ουσία επί διπλωματικών και γεωπολιτικών δεδομένων,   αλλά και διότι κάθε τι που βασίζεται σε μια ψευδή και εικονική κατάσταση έρχεται να το διαψεύσει οικτρά και πολλές φορές αιματηρά η ίδια η ιστορία και η πραγματικότητα με τα αληθινά και πραγματικά γεγονότα, όπως στην περίπτωση της Κύπρου το 1974 ή σε άλλα παρόμοια ιστορικά γεγονότα, που στιγμάτισαν την νεότερη Ελληνική και Κυπριακή ιστορία.

Άρα μια γεμάτη παθογένειες,  τέτοια κατάσταση, που βασίζεται σε μικρές αλλά συνεχείς  δόσεις    ψευδών ειδήσεων, που βασίστηκαν είτε, σε αλλοιωμένες, παραφρασμένες δηλώσεις κρατικών  αξιωματούχων  , είτε   σε ψευδείς δηλώσεις που ποτέ δεν έγιναν, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή που εμφανίστηκαν και προβλήθηκαν ως νέες υποστηρικτικές δηλώσεις υπέρ της Ελλάδος ή αντίστοιχα υπέρ της Κύπρου, αλλά που όμως αντλήθηκαν αποσπασματικά και κατ επιλογήν από κάποιο  book ή κάποια public record (ομιλιών, ή και εισηγήσεων ανώτατων κρατικών αξιωματούχων) που όμως η ανάγνωση τους στο τελικό συνολικό κείμενο, του συντάκτη του, προφανώς -και σε ορισμένες των περιπτώσεων – και καταφανώς είτε αποδίδουν λάθος τις προθέσεις και τις διαθέσεις του συντάκτη του κειμένου, άρα τις προθέσεις και τις πραγματικες διαθέσεις της χώρας, υπέρ δύναμης, που συγκυριακά εμφανίζεται (συχνά πυκνά από τον ίδιο δημοσιογράφο) ως «υποστηρικτής» της Ελλάδος ή της Κύπρου αντιστοίχως,  κάθε άλλο υπέρ των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος ή της Κύπρου λειτουργούν. Το αντίθετο μάλλον. Όλη αυτή η κατάσταση, που αναλύσαμε και περιγράψαμε, θα μπορούσε να διαλάθει της προσοχής μας, και να μη γίνει αντικείμενο δημοσιογραφικής και σε βάθος χρόνου έρευνας, για την οποία μάλιστα ο εν λόγω δημοσιογράφος έχει ενημερωθεί με μαιλ από το 2013, ότι «διασταυρώνεται και ερευνάται ότι γράφεις και δημοσιεύεις»,  αν εμφανώς πια μακροπρόθεσμα, ίσως και μεσοπρόθεσμα,   δεν λειτουργούσε   ενάντια των εθνικών συμφερόντων. Τι επιτυγχάνεται με όλη αυτή την ψευδή, εικονική κατάσταση δήθεν υποστήριξης της Ελλάδος ή της Κύπρου, εν προκειμένω  από τις ΗΠΑ,  συγκυριακά, αλλά συχνά πυκνά, και όλως τυχαίως που κάθε φορά που το θερμόμετρο στην περιοχή κοκκινίζει, με την προκλητικότητα των Τούρκων να έχει υπερβεί όλες τις αιτίες κήρυξης  πολέμου (casus belli );

Θα αναφερθούν, σε πρώτη φάση, τα πλέον αβλαβή α) Το ξέπλυμα της πάγιας  Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής! Η απομείωση του αντι αμερικανισμού! Και πολλά άλλα που δεν είναι αντικείμενο της παρούσας έρευνας, αλλά μιας άλλης ακόμα βαθύτερης…

Αυτό που σημειώνουμε και εμβαθύνουμε είναι η γεωπολιτική σημασία που λαμβάνουν όλες αυτές οι μικρές αλλά συνεχείς δόσεις παραπληροφόρησης, με τις ψευδείς και ανύπαρκτες δηλώσεις, που ποτέ δεν έγιναν στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή που κατασκευάστηκαν και παρουσιάστηκαν ως νέες δηλώσεις αμερικανών κρατικών αξιωματούχων στον εν λόγω συγκεκριμένο δημοσιογράφο.

Φαινόμενο που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις  και γίνεται άκρως επικίνδυνο και ύποπτο, ειδικώς όταν όλες  αυτές οι «ειδήσεις» fake news ,  αφορούν άγνωστες ή γκρίζες  πτυχές,  σε εθνικά ζητήματα μιας χώρας, όπως η Ελλάδα ή όπως η Κύπρος αντίστοιχα. Χώρες  που τα εθνικά τους  ζητήματα  βρίσκονται εν εξελίξει… και σε αρκετές των περιπτώσεων, σε εξαιρετικό σημείο καμπής…

Φαινόμενα εκφυλιστικά που έστω στην καλύτερη περίπτωση αφορούν τις διμερείς σχέσεις μια (μικρής) χώρας με μια άλλη χώρα  πολύ περισσότερο ισχυρότερη οικονομικά πολιτικά και διπλωματικά, όπως οι ΗΠΑ.

Φαινόμενο που μερικές φορές μπορεί να προσλαμβάνει και ανησυχητικές διαστάσεις  σε Ελλάδα και Κύπρο, όπως καταδεικνύει το παράδειμα που αναλύεται παρακάτω…

Μια προσεχτική έρευνα καταδεικνύει πως εν τέλει,  αυτοί όλοι, που δεν είναι ένας μόνο αλλά πλέον 100αδες μέσα στην ελληνική δημοσιογραφία εξ’ού και BBC  και Al Jazeera και άλλα διεθνή  ΜΜΕ προφανούς διεθνούς  κύρους να θεωρούν συλλήβδην τους Έλληνες δημοσιογράφους, τους πλέον αναξιόπιστους.

Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα θα αναδείξουμε παρακάτω  με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα.

Φαινόμενο που στην έκταση που λαμβάνει μορφή χιονοστιβάδας με την διάχυση μιας ψευδούς «πληροφορίας» με την  μορφή «είδησης», που τελικά δεν είναι τίποτα άλλο, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω,  από άλλη μια εξαπάτηση της κοινής γνώμης, των -συστημικών και μη- ΜΜΕ που δείχνουν εμπιστοσύνη, και αναπαράγουν χωρίς διασταύρωση, την συγκεκριμένη «είδηση» – «πληροφορία» ή ανύπαρκτη δήλωση. Δήλωση που ουδέποτε έγινε(!) ποτέ και σε κανέναν! Ειδικώς δε, δεν έγινε σε εκείνον που την κομίζει – παρουσιάζει ως δική του αποκλειστική δήλωση / είδηση.

Προβάλλοντας τον δημιουργό τέτοιων ψευδών ειδήσεων, εν τέλει αρχικά, εκείνον,  ως «έγκυρο», αποκομίζοντας αρχικά  μόνον προσωπικά οφέλη  και εν συνεχεία αυτά μεταβάλλονται και σε οικονομικά  οφέλη από την  μικρή κλειστή απολύτως ελεγχόμενη  ελληνική αγορά των Ελληνικών συστημικών  ιδιωτικών αλληλοεξαρτώμενων συμφερόντων.

Όλη αυτή η βιομηχανία  με τα  συνεχή ανύπαρκτα «αποκλειστικά», επί ιδίων εθνικών θεμάτων τις περισσότερες φορές στοχεύει, αφενός στο να «καθιερώνει»  εαυτόν- τον κομίζοντα αποκλειστικές δηλώσεις από «ανώνυμες πηγές» ανώτατων κρατικών αξιωματούχων ειδικώς δε, των ΗΠΑ- ως  τους «μοναδικούς/ο» σε «πρόσβασεις δεδομένων»  σε ανώνυμες  «πηγές», σε ανώτατους αξιωματούχους, σε κυβερνητικούς φορείς, υπουργούς, προέδρους,  πρωθυπουργούς  κτλ… ενώ η αλήθεια κάθε άλλο παρά αυτή που παρουσιάζεται πως «είναι», είναι!

Που… όλως τυχαίως κάνουν αποκλειστικές  δηλώσεις μόνον σε αυτούς τους συγκεκριμένους και αυτόν τον συγκεκριμένο…

Όλα αυτά τα εκφυλιστικά  φαινόμενα ή και ακόμα χειρότερα όταν λαμβάνουν  την  έκταση που θα δούμε,  σε  ορισμένες των περιπτώσεων, ίσως και να   διακυβεύουν επικίνδυνα τα εθνικά θέματα της χώρας. Και εν προκειμένω της Ελλάδος ή αντίστοιχα της Κύπρου.

Και όσο η αναπαραγωγή της εν λόγω «είδησης» (που δεν είναι είδηση, αλλά κάτι άλλο) συνεχίζεται, να διαχέεται και να «διακτινίζεται» το πλέγμα που σχηματίζεται αναμφισβήτητα δημιουργεί μια πλασματική εικόνα… Μια εικόνα  που πλέον δεν κυριαρχεί η πληροφόρηση και η είδηση , αλλά η παραπληροφόρηση και το ψεύδος!

Ας δούμε λοιπόν καταρχάς μια τέτοια πολύ  συγκεκριμένη «είδηση»…

Μια «είδηση- πληροφορία- δήλωση» με τα χαρακτηριστικά που προδιαγραψαμε  και παρουσιάσαμε πιο πριν…

Ένα κλασικό παράδειγμα, όπως αυτό που παρουσιάζουμε,  που δεν είναι ούτε  το μοναδικό και δυστυχώς αφορά τις διμερείς σχέσεις μια μικρής  χώρας με μια ισχυρότερη, εθνικά προτάγματα της μικρής χώρας πχ. Ελλάδα,  Κύπρο.

Στην συνέχεια θα δούμε και θα αποδείξουμε   αλλά  και θα αναλύσουμε, το συγκεκριμένο παράδειγμα αν και  κατά  πόσο  είναι «είδηση»…

Σε ένα τρίτο επίπεδο θα δούμε  την πορεία που ακολουθεί από την αναπαραγωγή της ψευδούς ειδήσεως/ δηλώσεως, χωρίς καμία απολύτως διασταύρωση, όπως επισημάναμε απο κανένα από τα 10αδες ΜΜΕ που αναδημοσιεύουν και αναπαράγουν την αρχική «είδηση» που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κλασική περίπτωση  fake news.

Fake News που αναπαράγεται,- χωρίς βεβαίως να παράγει πολιτικό, ή διπλωματικό αποτέλεσμα, –  με τις συνεχείς αναδημοσιεύσεις της από μια  σειρά (συστημικών και μη) ενημερωτικών ιστόσελίδων, blog και άλλων έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων με  την σχετική ακολουθία της στο διαδίκτυο.

Ψευδή είδηση / δήλωση fake news  με μόνον πρόσκαιρα  «κερδισμένο»  τον ιθύνοντα νού και δημιουργό αυτής της «είδησης» fake news, αφού αυτός καθίσταται ως o «μοναδικός» που αφενός έχει «πρόσβαση» σε τέτοιες ανύπαρκτες όπως αποδεικνύεται περίτρανα, «πηγές» και δήθεν  αξιωματούχους…

Και εν τέλει, στο τέλος της έρευνας μας, για να είναι γόνιμη και παραγωγική να παραθέσουμε μια σειρά από  εύλογα ερωτηματικά που προκύπτουν από την αναψηλάφιση και διασταύρωση της «είδησης» και   «δήλωσης» του ανώτατου αξιωματούχου… των ΗΠΑ.

Ερωτηματικά υπαρκτά και όχι ρητορικά  των οποίων τελικά οι απαντήσεις, επαγωγικά  καταλήγουν να τεκμηριώσουν το γεγονός της μη ύπαρξης της εν λόγω «δήλωσης» που ποτέ δεν  έγινε και  ως μη όφειλε έγινε  «είδηση».

Το παράδειγμα που παρατίθεται είναι ένα από τα κλασικά  10αδες που συμβαίνουν στην Ελληνική διαδικτυακή κοινότητα, χωρίς να είναι και το μοναδικό, τουναντίον, αλλά  και εν προκειμένω  με ηθικό αυτουργό,  δημιουργό και ιθύνοντα νουν τον ίδιο άνθρωπο, αφενός…

Αφετέρου, όλο αυτό εκφυλιστικό φαινόμενο, που στην Ελλάδα λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις, προβληματίζει, δείχνει και καταδεικνύει  όλο αυτόν τον μηχανισμό που, εντελώς ανεύθυνα, και αντιεπαγγελματικά, και αντιδεοντολογικά  όταν πρόκειται για αναγνωρισμένα, έστω και συστημικά ΜΜΕ, αναπαράγει, διακινεί, αναδημοσιεύει…

Πολύ δε περισσότερο η εικόνα γκριζάρει περισσότερο, όταν με την ίδια ανευθυνότητα την εν λόγω «πληροφορία» – «είδηση» – «δήλωση» αναδημοσιεύει ως υπαρκτή – αληθινή- πραγματική  το κρατικό πρακτορείο(ΑΠΕ-ΜΠΕ) της Ελλάδος… Συστηματικά!

Και έτσι   δυστυχώς, ο όλος μηχανισμός που μηχανιστικά έχει δημιουργηθεί με την συνεχή εξάπλωση των ανώνυμων ή και επώνυμων blogger, χωρίς κανέναν έλεγχο συνειδητά αναπαράγει και αναδημοσιεύει την «πληροφορία» «δήλωση» (fake news) αρχικά, ακριβώς επειδή έχει συστηματικά εξαπατηθεί…

Αλλά που μια προσεχτική έρευνα δείχνει πως αυτή η «εξαπάτηση» γίνεται αυτοβούλως και  οικειοθελώς, καθώς  εν συνεχεία,  και   αφού ουδείς εκ του «συνειδητού» ή ασυνείδητου αυτού μηχανισμού ανακύκλωσης και αναπαραγωγής αυτής  της συγκεκριμένης  ψευδούς  είδησης δεν έκανε το αυτονόητο που ισχύει δεθνώς και παγκοσμίως στην επαγγελματική δημοσιογραφία:  κοινώς   δεν έκανε καμία απολύτως  διασταύρωση!

Πάμε τώρα  να δούμε βήμα βήμα επί  υπαρκτού παράδειγματος (προς αποφυγή).

Παράδειγμα που αναλύουμε εξονυχιστικά, με κάθε τεχνητό και συμβατό μέσο, με  υπογράμιση  και με φωτογραφίες print screen  ώστε ο αναγνώστης/ χρήστης του διαδικτύου να δει ολοκάθαρα την συστηματική κατ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση εξαπάτηση αφενός, και διαστρέβλωση της αλήθειας αφετέρου.    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ  ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ (Α)     ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ (Β)